Vanuit burgerinitiatief ‘Lokaal voor Lokaal’ zijn Mira Eijsermans, Marjo Danen en Debbie Boeijen begonnen met Deelhuisjes: de welbekende groene huisjes waar mensen voedsel kunnen delen. Zij die genoeg hebben plaatsen het in zo’n huisjes en zij die het nodig hebben kunnen het eruit halen. Het is geen transactie maar een onvoorwaardelijk geschenk op basis van vertrouwen.
Voor Mira als moeder, oma en ondernemer begon het met een actie om spullen te delen: voor jou, van mij. Ze deed een oproep in haar omgeving en werd overspoeld met spullen. Zoveel dat haar hele woonkamer vol stond. Dit smaakte naar meer maar ze wilde het vooral lokaal houden, niet per se de hele regio. Zo kwam ze in contact met Marjo en Debbie.
Marjo is moeder en is werkzaam als stafmedewerker financiën. Debbie is de buurvrouw van Marjo en directrice van een kindcentrum in Uden. Met z’n drieën gingen ze op onderzoek uit in de buurt: wat gebeurt er al en wat is er nodig? Ze schrokken van de nood die ze zagen en aan de andere kant waren ze ook verrast over de vele manieren en regelingen om daar iets tegen te doen, hoewel dat niet allemaal het gewenst effect lijkt te hebben. Debbie geeft de pijnlijke situatie pakkend weer: “In de wijken waar je denkt dat er geen armoede is, is die er wel. Daar moet beleid op gemaakt worden.”
Uit hun onderzoek kwamen drie uitgangspunten waar ze mee aan de slag wilden: 1. verspilling voorkomen, 2. dorpsgevoel vergroten en 3. mensen in stille armoede ondersteunen. We hebben het hier over duurzaamheid in de ruime zin van het woord. Juist de stille armoede wordt vaak omringd door schaamte. In hun onderzoek zagen ze een gat waar instanties niet bij komen en wel nood is. De oplossing voor dat gat zijn uiteindelijk de deelhuisjes geworden.
Ze willen armoede en honger uit de schaamte halen want het kan iedereen overkomen. Nu leeft zo’n 4% tot 8% van de mensen honger en armoede. Dat gaat de komende jaren oplopen tot 20% is de verwachting. In het begin werden huisjes bijna leeg gegraaid, nu vertrouwen gebruikers dat er iets is en weer wordt aangevuld. Door de inzet van talloze vrijwilligers blijven de huisjes hun doel dienen.
De deelplaats is een vervolg op de deelhuisjes. Één keer in de week kunnen mensen daar een voedselpakket komen halen. De deelplaats draait ook op vrijwilligers. De nood is hoog. Dit komt omdat een gezin of persoon maar maximaal 3 jaar gebruik mag maken van de voedselbank. Een ontdekking die de drie iniatiefneemsters niet onaangeroerd laat. Zelf willen ze ook dit idee verder delen want iedereen mag het idee overnemen, delen is hier vermenigvuldigen.
Tot zover deel 1. In deel 2 (die later verschijnt) lees je meer over de huidige situatie en toekomstdromen van het drietal.
